نظر باهنر درباره فعالیتهای حزبی اعضای کابینه
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۱:۵۰
محمدرضا باهنر طی مصاحبهای مشروح با روزنامه جام جم درباره فعالیتهای سیاسی و حزبی اعضای دولت اظهار نظرهایی داشته است. بخشهایی از این گفتگو ی نائب رئیس مجلس شورای اسلامی در پی میآید:
محمدرضا باهنر طی مصاحبهای مشروح با روزنامه جام جم درباره فعالیتهای سیاسی و حزبی اعضای دولت اظهار نظرهایی داشته است. بخشهایی از این گفتگو ی نائب رئیس مجلس شورای اسلامی در پی میآید:
همیشه در آستانه انتخابات مجلس، بحث هایی درباره ورود دولت به حوزه رقابت های پارلمانی مطرح می شود. توصیه شما در این خصوص به دولت فعلی چیست؟
بگذارید عادلانه قضاوت کنم. ممکن است برخی افراد دولت حزب داشته باشند. در این صورت منعی ندارد که فعالیت حزبی کنند. چندی قبل برخی دوستان ما خروشیدند که چرا آقای نوبخت رفته جلسه حزب اعتدال و توسعه و سخنرانی کرده. خب، دبیرکل حزب است و باید سخنرانی کند. یا آقای جهانگیری رفته اند در نشست حزبی شرکت کرده اند، اشکالی ندارد. البته بهتر است آقای جهانگیری وقتی می خواهند بروند در جلسه حزبی شرکت کنند، به جای کاخ سعدآباد تشریف ببرند ساختمان حزب کارگزاران؛ اما به هر حال حتی خود آقای رئیس جمهور می تواند هوادار یک حزب باشد. در هر صورت نباید از امکانات دولتی در این راه استفاده کند.
دو اشکال محتمل را نباید نادیده گرفت؛ یکی این که مسئولان اجرایی کشور، استاندار، فرماندار، بخشدار، مدیرکل؛ اینها از موضع مسئولیت سیاسی خود باید بیطرفانه عمل کنند. نکته بعد درباره اقتصاد پاک انتخاباتی است. پول های کثیف نباید وارد انتخابات شود. پول کثیف دو معنا دارد؛ یکی کثیف بودن خود پول است، دیگری کثیف بودن محل هزینه کرد پول. فرض کنید اگر پول متعلق به خزانه باشد، این پول برای پرداخت حقوق کارکنان دولت یا پیشبرد پروژه های عمرانی و دیگر موارد قانونی خیلی هم تمیز است، اما اگر بیاید پشت یک نامزد، یک جریان و یک حزب و خرج انتخابات شود، کثیف می شود.
از این ها بگذریم، ولی واقعیت این است که دولت هنوز یک تشکیلات حقوقی تعریف شده حزبی ندارد.
این دولت را می گویید یا همه دولت ها دچار این ویژگی هستند؟
حرفم درباره این دولت است. بعضی می گویند حزب اعتدال و توسعه؛ اما این حزب توان کشیدن بار دولت را ندارد. بنابراین اگر دولتی ها بخواهند وارد انتخابات شوند، نمی دانم با چه اسم حقوقی وارد خواهند شد. البته در مملکت ما خیلی حساب و کتاب ندارد. ممکن است اسمی علم شود و پوستری زده شود و عکسی هم بالای آن بگذارند و کار را راه بیندازند، اما به هر حال دولت یک پایگاه قدرتمند حزبی ندارد و دولتی ها با فرض ورود به عرصه انتخابات، باید کارهای پراکنده انجام دهند.